مجمر اصفهانی
مجمر اصفهانی، حسین
قرن: 12
(ح 1226/1225-1190 ق)
شاعر. ملقب به مجتهدالشعراء. اصلش از سادات طباطبایى اردستان و از فرزندزادگان میرزا رفیعاى نایینى بود. در زواره ى اصفهان به دنیا آمد و پس از تحصیل مقدمات در زادگاهش به اصفهان رفت و به آموختن علم و ادب پرداخت. وى به انجمن نشاط راه یافت و بعد از مدتى همراه معتمدالدوله میرزا عبدالوهاب نشاط، منشى الممالك به تهران آمد و سپس به آذربایجان و ایروان رفت و به یارى نشاط وارد دربار فتحعلى‌شاه شد و ملازمت شاه را اختیار نمود ولى همچنان تحت تربیت معتمدالدوله بود.
پس از درگذشت میر سید محمد سحاب اصفهانى پسر هاتف وى از جانب شاه قاجار ملقب به لقب مجتهد الشعراء گشت. مجمر همچنین سالها ندیم و ملازم حسنعلى میرزا، فرزند فتحعلى‌شاه بود و از پدر و پسر صله و انعام بسیار دریافت كرد. وى عاقبت در سى و پنج سالگى در تهران درگذشت و در قم به خاك سپرده شد.
از او قصاید و غزلیات و تركیب بند و اشعارى در هجو و هزل باقى است. اشعار او بیشتر قصیده و به سبك خاقانى و انورى مى‌باشد.
از آثارش: «مثنوى» به سبك «تحفة العراقین» خاقانى؛ قطعات منثورى به سبك «گلستان» سعدى؛ دیوان شعر.
منابع
- انجمن مفاخر فرهنگی، اثرآفرینان، ج5، ص137.
| شعرشناسی | * شعر * علم عروض * قافیه * تخلص * دیوان * مصراع * بیت * مقفا * قالب * مطلع * تغزل * بحور شعری |
| قالب‌های شعر | *مثنوی * قصیده * غزل * مسمط * مستزاد * ترجیع‌بند * ترکیب‌بند * قطعه * رباعی |
| سبک‌های شعر فارسی | * سبک خراسانی * سبک عراقی * سبک هندی * سبک بازگشت ادبی * شعر نو |
| شاعران پارسی گو: | همه*قرن 4 * قرن 5 * قرن 6 * قرن 7 * قرن 8 * قرن 9 * قرن 10 * قرن 11 * قرن 12 * قرن 13 * قرن 14 |